TERAZ WSZYSTKIEGO ŻAL

Kiedyś miałam duszę dziecka
Kodowała chwile
Mało znaczące momenty
Niby niepozorne koraliki
Nanizała na nić
Odnajduję mokre od łez minuty
I talerz zalewajki z pajdą chleba

Teraz wszystkiego mi żal